Hemoroidy – żylaki odbytu
Hemoroidy zwane niezbyt fortunie żylakami odbytu są tworem anatomicznym. Są to „poduszeczki” z krwią o stałej lokalizacji i ilości (najczęściej 3). Powiększające się hemoroidy są przyczyną krwawień, uczucia dyskomfortu i różnie nasilonych dolegliwości. W zaawansowanym stadium guzki hemoroidów wypadają z odbytu, początkowo przy silnym parciu, później przy kaszlu, kichaniu lub bez żadnej przyczyny. Choroba dotyczy najczęściej osób po 40-ym roku życia, a prawdopodobieństwo zachorowania wzrasta wraz z wiekiem. Wyróżnia się cztery stopnie hemoroidów, a każdy kolejny stopień wiąże się z większymi dolegliwościami i dyskomfortem.
OBJAWY
Rozpoznanie hemoroidów wymaga badania lekarskiego w trakcie którego poza badaniem podmiotowym (wywiad) konieczne jest badanie palcem przez odbyt (tzw. per rectum). Najczęstszymi dolegliwościami zgłaszanymi przez pacjentów są:
- Krwawienie z odbytu w trakcie lub po oddaniu stolca. Najczęściej pacjent zauważa krew na papierze toaletowym.
- Uczucie pobolewania i przeszkody w odbycie
- Wypadanie guzków z odbytu w czasie parcia
Zawsze dla pełnej diagnostyki powinno być wykonane badanie rektoskopowe.
PRZYCZYNY ŻYLAKÓW
Uważa się, że przyczyn powiększania się hemoroidów jest wiele. Częstość zachorowań wzrasta wraz z wiekiem. Ponadto do występowania żylaków odbytu przyczyniają się między innymi:
- Tak zwany „fotelowy” tryb życia, mała aktywność fizyczna
- Predyspozycje rodzinne
- Nadwaga, dieta uboga w błonnik, skłonność do zaparć
- Złe nawyki jak np. zbyt długie przesiadywanie w toalecie lub gorącej kąpieli
- Dźwiganie dużych ciężarów
LECZENIE
O sposobie leczenia decyduje pacjent i lekarz chirurg. Sposób terapii musi uwzględniać stopień zaawansowania choroby, stan i oczekiwania pacjenta, przewidywane efekty terapii.
- Leczenie farmakologiczne – zalecane są leki tzw. flebotropowe mające wzmocnić i uszczelnić ścianę żył
- Leczenie instrumentalne – zabieg metodą Barrona zwany przez pacjentów „gumkowaniem”. Zabieg wykonywany jest ambulatoryjnie.
- Leczenie operacyjne – Klasyczna operacja żylaków metodą Milligan-Morgana zastosowana po raz pierwszy przez Milligana w 1937roku.
WSKAZANIA
- żylaki odbytu III i IV stopnia
- intensywne krwawienia trudne do opanowania metodą Barrona
PRZECIWWSKAZANIA
Względnymi przeciwwskazaniami są: choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, białaczka, nadciśnienie wrotne, skaza krwotoczna.
PRZEBIEG ZABIEGU
Zabieg wykonywany jest w pozycji ginekologicznej. Hemoroidy usuwane są wraz z fragmentem skóry okolicy odbytu. Pomiędzy usuniętymi żylakami pozostawia się mostki skóry i śluzówki odbytu aby uniknąć groźnego zwężenia odbytu. Rany nie są zszywane i z tego powodu zabieg nosi nazwę otwartej operacji żylaków odbytu. W przypadku założenia szwów na rany zabieg będzie nazywał się operacją metodą Fergussona zwaną zamkniętą operacją żylaków odbytu.
Zabieg najczęściej wykonywany jest w znieczuleniu przewodowym („od pasa w dół”) co wiąże się z koniecznością utrzymania pozycji leżącej przez około 6 godzin od momentu znieczulenia.
ZALETY ZABIEGU
- Usunięcie dużej ilości splotów hemoroidalnych
- Niepowikłane i względnie mało dokuczliwe gojenie ran pooperacyjnych
- Mała ilość nawrotów – dobry efekt u 93-100% pacjentów
POWIKŁANIA
- pooperacyjne krwawienie u 1% chorych
- późne krwawienie po operacji (7-14 dni) u 1-2% chorych
- szczelina odbytu u 1-3% chorych
- krótkotrwałe zatrzymanie moczu po operacji u 5 % chorych
Pobyt w Lecznicy wynosi do kilkunastu godzin. Niezdolność do pracy 14-28 dni. Kontrola chirurgiczna po 4-6 tygodniach.